Stress door maatregelen
Laatst gebeurde het weer, ik heb het al vaker meegemaakt. Ik ging op pad met een meisje dat het, vooral volgens haar moeder, veel te druk heeft en dochterlief kan daar niet mee omgaan. Het meisje heeft last van overmatige stress door alle maatregelen en sowieso door van alles en nog wat. Daarom heeft moeder mij benaderd. Het meisje is blij met de mogelijkheid om samen te gaan wandelen en hoopt wat oplossingen te vinden. We zijn al een paar keer samen op pad geweest en ook nu zijn we lekker aan het stappen.
Al wandelend en pratend komen we tot het onderwerp ‘stress’.
Ja, ik heb het heel druk, ik ben helemaal gestrest.
O ja? Dat klinkt naar, wat houdt je allemaal bezig?
Nou ja, vooral school, verder kan ik niet zoveel doen, want alles is afgezegd door Corona. Maar school, daar heb ik heel druk mee.
Goh, is het meer werk nu, alles wat je voor school moet doen? Is het meer dan voor Corona?
(denkt hier over na) Uuuuhh, nou, dat denk ik eigenlijk niet. Het voelt wel zo.
Hoe komt dat?
(denkt weer na) Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Maar mijn moeder is er de hele dag mee bezig.
Huh? Je moeder?
Ja, mijn moeder zit de hele tijd achter me aan, ze jaagt me op, ik moet steeds maar aan het werk. Werk, werk, werk.
Ik begrijp het even niet. Heb jij het druk omdat je moeder je opjaagt? Of?
Nou, ja, eigenlijk wel.
(korte stilte) Doet je moeder dat terecht? Heb je het nodig dat je een beetje aangespoord wordt? Ik bedoel, loop je anders de kantjes eraf?
Pffff, dat weet ik niet zeker, maar ik denk het niet. Soms heb ik het wel een beetje nodig misschien.
(stilte) Maar ik mag toch ook wel even pauze hebben? Of een avondje vrij?
Toegewijde en goedbedoelende moeder
Het gesprek gaat verder en er wordt een hoop duidelijk. Deze toegewijde en goedbedoelende moeder geeft haar dochter te weinig ruimte om te laten zien dat zij het zelf ook kan. Ze storen zich echter doorlopend aan elkaar en daar hebben zij het allebei druk mee. Moeder vindt dat ze maar loopt te pushen omdat er anders niks gebeurt en dochter wil met rust gelaten worden en zelf bepalen wanneer zij haar huiswerk maakt.
Nu komen we weer bij stress. Heeft dit meisje stress? Het gesprek gaat verder.
Zou je minder stress hebben als je moeder je vaker met rust zou laten?
Ja! Zeker! Echt. Dat zou veel chiller zijn.
Oké, duidelijk. Maar nu is dat nog niet veranderd, dus nu zit je enorm te stressen. Begrijp ik dat goed?
Nou, nu even niet natuurlijk, maar ik weet zeker dat het straks weer zo is. Dan begint ze er vast ook nog over dat ik een uur niks gedaan heb aan mijn huiswerk en dat ik daar ook rekening mee moet houden.
(emotie is merkbaar aanwezig) Laten we hier even stil gaan staan. Stel je maar voor dat die stress er al helemaal is. Als je wilt doe je je ogen dicht, ik hou de mijne open, zodat ik de omgeving zie.
(Ze kent dit inmiddels van onze vorige wandelingen, toch herhaal ik het, ik wil dat zij zich veilig voelt.)
Je kunt rustig even je ogen dichtdoen en je voorstellen dat je thuis bent, je moeder loopt je aan te sporen en jij hebt stress.
Lukt het?
Ja.
Dan zit je nu helemaal in de stress, klopt dat?
Ja.
Hoe weet je dat? Kun je me vertellen hoe dat voelt, als je stress hebt?
Welke signalen zijn er?
We doen samen de opgave uit de les over stress. Zij komt erachter wat zij voelt op momenten dat er echt sprake is van stress. Welke signalen zij dan krijgt, van binnen uit. We tekenen dit op het bijbehorende stress kaartje, zodat ze dat mee kan nemen. Als herinnering aan ‘wat stress is’.
Het wordt letterlijk een opluchting voor deze jongedame. Zij komt erachter dat ze het helemaal niet zo druk heeft nu, het is eigenlijk minder drukdoor corona, er is helemaal niet zoveel stress. Het zou fijn zijn als moeder wat gezelliger zou zijn en zich een beetje minder met school zou bemoeien. Soms is er niet zoveel te doen en dan hoef je je ook even niet zo druk te maken. De spanning blijkt voort te komen uit iets dat zichzelf in stand houdt door gewoontes of niet uitgesproken wensen en verwachtingen.
In overleg ga ik ook een klein gesprekje aan met moeder, zodat ook die even een kleine terugkoppeling krijgt van wat wij hebben ontdekt.
Een paar dagen later
Hoe gaaf is het, dat moeder mij nu belt om me te bedanken?!
Zij heeft afspraken gemaakt, samen met haar dochter, voor het eerst samen. Voorheen bepaalde zij eigenlijk zelf alle regels, het had haar wel even geraakt toen ze dat besefte. Ze vertelde dat ze het het enorm lastig vond om alles een beetje los te laten, dat duurde een paar dagen, maar het is nu veel gezelliger thuis. Ze is hoorbaar blij, als ze het allemaal vertelt.
Kippenvel. Zij hebben dit samen gedaan, hoe knap en bewonderenswaardig, want er is moed nodig om oude ingesleten patronen te doorbreken en los te laten.
Een mooi voorbeeld van een kind dat min of meer de stress aangepraat krijgt. En moeder ook, zij had er zelf ook last van, maar zag even niet hoe zij dit zelf groter maakte dan nodig. Soms zijn dingen heel simpel, maar heb je het nodig dat iemand je ergens op attendeert.
Genieten
En die wandelingen, wat is dat genieten! Heb je de kans? Ga buiten yoga doen, mind-walk de jongeren door de eindexamenyoga-cursus heen. Jongere blij, ouders blij, leraren blij, yogajuffie blij! Deze yogajuf wordt er erg blij van!
