Wat doe jij voor werk?
Heb jij dat nou ook zo vaak? Dat mensen aan je vragen wat je voor werk doet? Om de een of andere reden lijkt dat nogal belangrijk te zijn. Hoe komt dat toch? En nog gekker vind ik de reacties die op het antwoord volgen. Nu ben ik yoga-zzper, toen runde ik een behoorlijk transportbedrijf. Ik ben echt nog steeds dezelfde, maar 10 jaar terug reageerden mensen toch anders dan nu, alsof er een inschatting wordt gemaakt, of je langs een meetlatje gelegd wordt. Ik vind het prima, eigenlijk zelfs lachwekkend.
Terug naar wat ik kwijt wilde, want er valt mij nog iets op. Als je namelijk zegt dat je yoga geeft, kan het zomaar gebeuren dat er gereageerd wordt met de opmerking: “Yoga? Niks voor mij, veel te zweverig!”
Soms ben ik ‘in vorm’, dan vraag ik hier lekker vasthoudend op door. “Vind je mij zo zweverig dan?” Die vraag maakt de ander vaak wat ongemakkelijk, want nee, dat vinden ze niet. Of ze durven dat dan niet direct te zeggen, hahaha, dat kan ook nog. Een vraag die het ook altijd lekker doet: “Wat bedoel je dan precies? Met zweverig?” Echt waar, ik heb nog nooit een antwoord gekregen op die vraag.
Het is me trouwens ook wel een paar keer overkomen dat juist die mensen weken later vroegen of ze een keer mee mochten doen met een yogales, want ze hadden wel een beetje ontspanning nodig. Dat is dan wel weer leuk, om er zo op terug te komen. Toch? Dan zeg ik rustig ‘O, is dat niet veel te zweverig voor je?’, waarna ik ze van harte welkom heet om een keer mee te doen.
Praktisch ingesteld
Wanneer iemand de opmerking maakt dat yoga zo zweverig is, is dat een mooie kans om dit vooroordeel weg te nemen. Alleen al doordat de ander jou ziet als een persoon, in plaats van de bekende halleluja-plaatjes in tijdschriften en op tv. Want daar verbaas ik me dan wel weer over, waarom het vaak wél heel zweverig wordt neergezet.
Laatst vroeg iemand waar ik mee aan het tennissen was, wat voor werk ik doe. ‘Yoga? Hoe kan dat nou? Jij bent alles behalve zweverig, ik vind jou juist heel praktisch ingesteld!’
En dat ben ik ook wel, al zeg ik het zelf. Dat is ook de manier waarop ik graag met de yogalessen bezig ben, praktisch gericht. Hoe je in je dagelijkse leven kunt gebruiken wat je tijdens de yogales hebt geleerd. Meestal wat je tijdens de les over jezelf hebt geleerd. Een vertaalslag naar de hele dag, naar ons westerse leven. Dan heb je er wat mij betreft veel meer aan.
Het hele jongerenprogramma dat ik in Nederland en Vlaanderen aan het verspreiden ben is ook zeer op de praktijk gericht, waardoor het jongeren in eerste instantie meer aanspreekt.
Je kunt hier alles over eindexamenyoga vinden.
Zal ik zwaaien?
Of ik weet wat zweverig is? Reken maar! Als ik niet met de lessen bezig ben, maar voor mezelf, dan zweef ik heerlijk weg naar andere werelden, naar andere niveaus. Ga ik nu ook doen, even lekker vliegen op mijn spreekwoordelijke bezem. Zal ik zwaaien als ik je tegenkom?
