Mooie ontmoetingen
Alweer een jaar geleden gaf ik de laatste opleidingsdag. De dagen waar ik altijd zoveel plezier aan beleef en de deelnemers met mij. Mooie ontmoetingen met allemaal yogaliefhebbers, vanuit verschillende stromingen. Er ontstaan contacten en vriendschappen tijdens deze dagen. Allemaal blije gezichten die naar huis gaan.
Op 16 maart 2020 zou er een opleidingsdag zijn bij de Aandachtsmederij in Amersfoort, op de eerste maandag van de lockdown. Niet dus.
In oktober een nieuwe poging, maar ook die ging niet door, omdat ik die dag zelf snotverkouden was en getest moest worden.
Veel online opleidingen ontstaan
Intussen staat er een opleiding online, die was er zonder corona nooit gekomen. En weet je, ik ben er eigenlijk heel blij mee. Waar ik zelf niet zo een fan was van online opleidingen, ga ik er steeds meer de voordelen van zien. In je eigen tijd, niet reizen, het kan vaak snel, noem maar op. Er zijn ongelofelijk veel online opleidingen ontstaan, die nu ook voor een veel grotere groep mensen bereikbaar zijn. Ik volg er veel, soms gratis, meestal betaald. Niet alleen yoga-opleidingen, juist veel andere dingen. Zodat ik die voortaan zelf kan doen, dat scheelt honderden euro’s elk jaar en als je het snapt kost het weinig tijd.
Maar, eerlijk is eerlijk, één ding mis ik erg. De ontmoetingen. Een afsluitende zoom-call na een opleiding is ook echte verbinding, maar toch een andere verbinding dan een dagje met elkaar doorbrengen.
Mijn studio aan huis is ook gesloten. Er zijn veel aanvragen, voor yoga en zwangerschapsyoga. Wandelen met één deelnemer, doe ik alleen met jongeren, stressbeheersing en coaching. Dat is leuk, soms drie keer per dag, andere dagen niet, dan ga ik alleen. Ik zit er niet achteraan en doe geen actieve promotie hiervoor. Mensen die er behoefte aan hebben, die vinden mij blijkbaar zelf.
Afwachtende houding
Toch lijkt de wereld een beetje stil te staan. Het is stilletjes. Zelfs op straat lijkt het stil te zijn. Alsof mensen een afwachtende houding aannemen. Ik herken het van vroeger, toen ik met mijn bedrijf elke winter zeker drie maanden stilstond. Dan had je tijdens drukke tijden wat werk voor je uitgeschoven naar de stille winter, maar tijdens die stille wintertijd was ik niet vooruit te branden. Ik herken dit gevoel nu, maar heb toen wel geleerd er tegenin te gaan. Dwars tegen de lamlendigheid in, aan de slag. En dan lukt het wél. Achterstallige zaken opruimen, dingen anders inrichten zodat het efficiënter loopt als het weer druk wordt, zorgen dat je ‘gesteld staat’ om weer te beginnen. Cursussen en opleidingen, nieuwe ontwikkelingen in je bedrijf, investeren terwijl er niets binnenkomt; daar heb je dubbel plezier van als de wereld weer op gang komt.
Mijn metafoor was de marathon. Het gevoel dat je wakker wordt en weet dat je een marathon moet gaan lopen (dat heb ik nooit gedaan, 10 kilometer loop ik, maar dan is het echt op). Het idee verlamt je, want je weet dat je er langer over mag doen dan een dag, maar je ervaart het halen van de eindstreep onbewust als onhaalbaar. Je haalt je van alles in je hoofd om te beredeneren dat die hele marathon onnodig en zinloos is.
Wat hier tegen helpt? Zet één stap. Echt waar, zet één stap. Deze stap brengt je dichter bij de eindstreep. En als je deze ene stap gezet hebt, volgen er meer stappen. Want dat kun je ook tien stappen zetten.
Zet één stap
Voor je het weet ben je halverwege en zie je weer zitten, het is ineens wél haalbaar. Dat euforische gevoel motiveert enorm! Je gaat voor je zien hoe je kunt knallen als je weer van start kunt!
Dus zet de wereld in gang! Ook al mag en kan er weinig in de yogastudio qua lessen, zorg dat je er klaar voor bent om mee te buigen met een volgende crisis. Nu is het moment om dat te doen!
