Hoe kom ik uit een depressie?

Depressie

Hoe kom je uit een depressie? Goede vraag. Er bestaat volgens mij geen eenduidig antwoord op, omdat elke situatie anders is. Wie in een echte depressie zit, doet er goed aan zich te melden bij een arts of hulpverlener, die hierin gespecialiseerd is.

Iedereen voelt zich weleens 'depri', dat is heel normaal, het hoort bij het leven. Als je voelt, dan leef je. Maar zeg je niet wat te makkelijk dat je je een beetje depressief voelt? Trap niet in die valkuil, die op korte termijn vaak zorg en aandacht oplevert, maar die er op lange termijn voor zorgt dat je er nauwelijks nog uit komt.

Betekenis

Wat betekent het woord depressie eigenlijk? Heb je 't weleens opgezocht in het woordenboek?

Depressie: neerslachtigheid, indrukking, verlaging, inzinking, malaise

Dat zegt eigenlijk al veel, onderdrukking. Onderdrukte gevoelens kunnen leiden tot een depressie. Het is dan ook bijzonder dat je al op jonge leeftijd leert om het overgrote deel van je gevoelens te onderdrukken. Het is dan niet de bedoeling dat je laat zien hoe je je voelt, tenzij dat redelijk neutraal is. 

Ga maar na, het is soms simpel. Een paar veel voorkomende situaties. Val je als kind je knie stuk, weten ze niet hoe snel ze je stil moeten krijgen als je huilt. Ben je boos, dan moet je je gedragen. Heb je de slappe lach, dan ben je irritant en moet je stil zijn. Heb je verdriet, dan moet het maar eens over zijn. Je moet alles maar leuk vinden, wat voor je bedacht is, en vooral blijven lachen. Misschien moet je doen wat gedaan moet worden, maar moet je dat dan altijd in een feeststemming doen? Welnee! Het hoeft je niet altijd van 'je plichten' te ontslaan, maar je mag ook best een keer chagrijnig zijn. Of verdrietig, boos, melig, somber. Fijn als je daarvoor de ruimte krijgt.

Gevoelens

Het zou toch veel mooier zijn als je leert dat je emoties, die bij jouw gevoelens horen, er mogen zijn. Dat het goed is dat ze bestaan, omdat ze je iets te vertellen hebben?  Stel je voor dat je al van jongs af aan leer hoe je ermee om kunt gaan, dat je je gevoel de ruimte mag geven, misschien niet overal en direct, maar dat je leert er niet zomaar aan voorbij te gaan. Stel je voor dat ze niet 'verboden' zijn, maar als een boodschap gezien worden.

Dan mag je je een dagje slecht voelen, of een week, of langer. Zonder het idee te hebben dat je niet orde bent. Je gevoel niet onderdrukken, maar het steeds ruimte geven, zodat het iets kan oplossen.

Het vrolijke masker

Die gevoelens die, gek genoeg, ook nog een label hebben en als goed of slecht bestempeld zijn. Elk gevoel is nodig, je hebt het niet voor niets. Geef je je gevoel de ruimte, al dan niet met een gekwalificeerde hulpverlener, dan kun je er iets mee, dan heb je er iets aan. Het was er, nogmaals, niet voor niets. Het lucht op en helpt je verder.

Wie vaak en lang genoeg elk gevoel onderdrukt, verstoppertje speelt voor zichzelf en altijd het 'vrolijke masker' draagt, trekt zichzelf leeg en heeft een reële kans om te eindigen in een depressie. 

Kun je de moed vinden om slechts één van je gevoelens de ruimte te geven, om het door je masker heen te laten verschijnen, dan kan enorm opluchten en dat kan zomaar betekenen dat er heel veel voor je verandert.

Yoga

Yoga helpt veel mensen te leren voelen. Gek genoeg zijn velen dat verleerd, die kunnen helemaal niet meer voelen. Gevoelens en emoties worden bedekt onder een dikke laag activiteiten en uitdagingen. Blijven rennen om maar niet te hoeven voelen. Word je tijdens een yoga-les begeleid naar stilte, kan het zomaar gebeuren dat er wat tranen loskomen. Tijdens aangenomen lichamelijke houdingen kan dit ook gebeuren, dan wordt er als het ware iets aangeraakt dat 'netjes opgeborgen' was. Ineens voel je hoeveel spanning er in je zit, bijvoorbeeld. Daar ruim je dan een klein beetje van op, op dat moment. En de volgende keer misschien weer, of niet, dan kan er zomaar een fijne emotie loskomen en eindig je met een vriendelijke glimlach je les. Voelen. Het is magisch.


Over de schrijver
Reactie plaatsen