Piekeren
We piekeren teveel! Het is een veelgehoorde uitspraak, mensen die er last van hebben dat zij zich doorlopend zorgen maken en 's nachts niet slapen, maar liggen te eindeloos liggen te piekeren. Zaken als gezondheidsklachten, financiële problemen en ruzies op persoonlijk niveau en klimaat, discriminatie, politiek en onverdraagzaamheid op groter niveau. Zomaar een greep uit de piekergrabbelton.
Ook onder kinderen en jongeren wordt er veel gepiekerd, maar hoeveel zorgen maken ouders zich over hun kinderen? De vraag is of dat altijd terecht is,. Op zich is het heel goed voor de ontwikkeling van een kind als er eens wat tegenslag is, of als er eens iets is dat niet lukt. Alles moet maar leuk zijn, alles moet maar lukken, iedereen moet maar doorlopend gelukkig zijn. En dat gaat niet. Het gaat niet en het bestaat niet. Leer liever omgaan met bezigheden die je minder leuk vindt, omdat dat nu eenmaal bij het leven hoort. Als je als kind al leert daar een drama van te maken, hoe blijf je dan als zelfstandige volwassene overeind?
Zorgen over kinderen
Is er een hindernis, blijkt een kind niet zoveel talent te hebben voor een vak op school bijvoorbeeld, dan wordt er al snel gezocht naar een passend etiket voor het kind. Helaas worden deze etiketten vaak als excuus gebruikt om er vrede mee te hebben dat het kind onvoldoende scoort op dit onderdeel. Zou het niet beter werken als we het kind op dit onderdeel juist wat extra tijd en training geven? Niet oplossen, het curlingmodel, maar er juist extra aandacht voor hebben. Niet omdat het kind tekort schiet of niet goed genoeg is, maar om te zorgen dat ook dit kind een volledige en brede basis ontwikkelt en daarmee de talenten die het heeft niet te laten ondersneeuwen door de zogenoemde tekorten.
Doe je alles goed, maken mijn ouders zich dáár weer zorgen over. Of ik een perfectionist ben. Is het dan nooit goed?
Perfectionist
De kinderen waar ouders zich, onderwijstechnisch, helemaal geen zorgen over hoeven maken, krijgen tot overmaat van ramp ook een etiket. Want als je kind te hoge cijfers haalt, is het misschien wel een perfectionist. Ook dat verdient aandacht, absoluut, maar wel op de goede manier. Leer het kind onderscheid te maken tussen wat precies moet en wat niet. Perfectionisme is niet altijd fout, het is soms juist een talent. Als een cardioloog een operatie perfect wil doen, lijkt me dat een goede zaak, zolang dat maar niet 24/7 nagestreefd wordt, want dan breekt het op.
Er zijn geen problemen, er zijn alleen maar mensen.
Is het een probleem of een talent?
Vraag je af voor wie een bepaalde eigenschap een probleem is. Voor het kind zelf? Of voor de docent? Misschien past de eigenschap niet in het ideale plaatje van de ouders?
Voordat er etiketten geplakt worden en er problemen worden gemaakt van eigenschappen van kinderen, geef ze eerst eens de ruimte. Ja, die eigenschappen. Het zou zomaar een talent kunnen zijn!
