Een paniekaanval is dodelijk
“Wat moet je doen bij acute paniek?” is een vraag die regelmatig gesteld wordt door yogadocenten die de trainersopleiding volgen. Tijdens een trainersdag werd deze vraag ook gesteld door een enthousiaste yogadocent, die voor dit onderdeel een bijzondere interesse leek te hebben.
Een onderdeel van mijn antwoord was dat je jezelf allereerst de vraag kunt stellen of je de betreffende situatie overleeft. Het ergste dat kan gebeuren is dat je dood gaat. Dus als je aan deze situatie niet dood gaat, dus als je weet dat je dit zult overleven, is de allerergste dreiging er direct af.
Deze yogadocent was het daar duidelijk niet mee eens. Zij voegde daar nog iets aan toe, namelijk dat je tijdens een echte paniekaanval wel degelijk denkt dat je eraan dood gaat.
En daar raak ik dan een beetje van in paniek 😉
Hoe vaak ben je er al aan dood gegaan?
Allereerst stel ik de vraag wat dan een echte paniekaanval is. Is dat een gave? Of een usp? Een persoonlijkheidskenmerk, een identiteit, iets dat jou interessant maakt? Is het je eigendom, is het van jou? Bestaan er eigenlijk ook onechte paniekaanvallen? En waar precies ligt de grens tussen echt en onecht? Wie bepaalt dat?
Ja, heel irritant wanneer ‘jouw’ paniekaanval op deze manier gebagatelliseerd wordt. Waarschijnlijk irritant omdat het niet is wat je horen wil. (Je hebt waarschijnlijk een heel andere behoefte, maar daar gaat deze blog niet over)
Als de yogadocent begint te wiebelen en onrustig wordt ga ik door. Zij wil serieus genomen worden en dat doe ik ook, maar zij voelt dat niet. Nog niet.
In tweede instantie vraag ik haar hoeveel paniekaanvallen zij al gehad heeft. Dat blijken er veel geweest te zijn, waarbij zij steevast dacht dat ze zou sterven. Nu heeft ze het voor zichzelf onder controle, maar voor toekomstige leerlingen zou ze willen weten hoe erop te reageren.
Dan vraag ik haar aan hoeveel van die paniekaanvallen ze ook daadwerkelijk gestorven is. Een beetje rumoer in de ruimte, hier en daar zie ik mensen knikken en glimlachen. De vraag wordt niet begrepen, dus ik stel hem nog een keer. “Als je zoveel paniekaanvallen hebt gehad, hoe vaak ben je al dood gegaan?”
Het spreekwoordelijke kwartje valt. De yogadocent schiet in de lach en zegt even later dat ze weet-ik-hoeveel therapiesessies heeft gehad, maar het dus ook in vijf minuten had gekund.
Met de eenvoudige technieken kun je niet voorkomen dat je nog eens een paniekaanval krijgt. Het helpt je wel er grip op te krijgen en elke volgende paniekaanval is er eentje dichterbij de allerlaatste.
What doesn’t kill you makes you stronger
Een goede therapeut helpt je met de dieperliggende oorzaken
Overigens sta ik volledig achter die therapieën, want als het nodig is om de dieperliggende oorzaken aan te pakken is een goede therapeut bijzonder waardevol. Hier zijn we het allemaal over eens. Voor dit moment, dit specifieke moment waarop je een examen zit te doen, of een proefwerk of een toets of een ander zenuwslopend iets, is het bijzonder fijn om te weten dat je technieken kent die jou nu, direct, zullen helpen de rust te hervinden.
