Alle begin is moeilijk
Tijdens de wekelijkse yogalessen leer je je bezoekers steeds beter kennen. Soms komt er een nieuwe leerling, die gaat meedraaien met het vaste groepje, dat jou en jouw manier van lesgeven al kent. De vaste instructies herhaal je regelmatig, want het is ook voor gevorderde yogi's goed om nog eens te horen. De nieuwe leerlingen krijgen dat meteen ook mee op die manier. Alles helder.
Maar na de les word je aangesproken door jouw nieuwe bezoeker.
"Het was fijn zeg, al ben ik wel echt een stijve hark merk ik. Maar wat ik moest voelen, dat voelde ik niet. Deed ik het wel goed?"
Welke aanwijzingen?
Na een kort gesprekje kom je erachter dat de aanwijzingen die je geeft, soms aangeven waar je stretch mag voelen. Dan geef je aan waar de houding het meest op werkt in het lichaam.
Interessant, want wat nou als iemand dat helemaal niet voelt?
Wat voel je?
Het kan gebeuren dat iemand nog niet in staat is om überhaupt het eigen lichaam te voelen. Dat komt best vaak voor. Dan voelen mensen niet, maar dan bedenken ze wat ze voelen. Voor deze leerlingen is de keuze voor yoga waarschijnlijk de beste die ze konden maken, want gaandeweg zal het voelen steeds meer terugkeren. Dat is een groot cadeau, wie het heeft ervaren zal dat beamen.
Het kan echter ook zijn, dat iemand niet voelt wat jij benoemt, omdat elders in het lijf beperkingen of blokkades zijn die eerst aandacht nodig hebben. Die hebben dan de overhand en beletten iemand dan om ver genoeg in een houding te gaan om de werking daar te krijgen waar die uiteindelijk bedoeld is. Deze leerling voelt dan bijvoorbeeld niet de heupen, maar de kuiten.
Geduld
Er is geduld nodig. Yoga is een weg van geduld en zachtheid. In bovengenoemd voorbeeld mogen eerst de kuiten wat ruimte krijgen. Dat is dan de werking van de houding voor dit lichaam, althans voorlopig.
Soms wil een leerling daar niet aan. Dan heeft deze persoon het idee het niet goed te doen. Dan zijn goede aanwijzingen de sleutel, want doorduwen en forceren hoort niet thuis in de yogales. Het kan nodig zijn je aanwijzingen aan te passen, als je opmerkt dat je iemand in de groep hebt zitten die hiermee in gevecht is.
"Ik wil dit voelen" is niet de juiste mind-set. Je grenzen voelen, herkennen en erkennen, dat is een betere. En soms betekent dat, dat er eerst andere 'beperkingen' opgelost mogen worden. Elk lichaam is anders, heeft andere dingen meegemaakt, heeft een andere 'baasje'. Dat vertaalt zich in wat jouw lichaam op dit moment kan. Met geduld en zachtheid mag je het uitnodigen om los te laten. Geef jezelf én je eigen lichaam het vertrouwen dat het geen geweld aangedaan wordt. Dan kan zonder verzet steeds meer meegeven.
Bevrijding
Door het leven ontstaan er vaak blokkades. Hier kan yoga van grote waarde zijn, het helpt bij het losmaken van wat zich vastgezet heeft na trauma, teleurstelling of geweld. Alles op een zachte manier, met liefde en vooral veel geduld. Met respect voor alles wat het lichaam heeft meegemaakt. Een bevrijding.
