Ik ben geslaagd!
"Anette, ik ben geslaagd, ik ben geslaagd!!" Bas belt mij op en het is wel duidelijk dat hij op dit moment de kalmte even helemaal kwijt is, hij is euforisch. Geweldig, wat een prestatie.
"Wat leuk dat je mij belt Bassie, van harte gefeliciteerd man, wat heb je dat goed voor elkaar. Maar vertel, ik vind het hartstikke leuk, maar vanwaar deze eer?"
"Weet je nog, Anette, dat je mij vorig jaar dat hebt uitgelegd van die sneeuwbal?
Toen ik zo nerveus was voor de schoolexamens? Nou, dat heeft me erdoorheen gesleept, dat heeft me echt geholpen." Nu weet ik dat de technieken die aangeboden worden tijdens een cursus EindExamenYoga werken, de ene leerling gaat goed op het één, een andere leerling heeft meer aan het andere, maar elke leerling steekt er altijd wat van op. En Bassie heeft helemaal geen cursus gevolgd. Hij is de zoon van een kennis en wij troffen elkaar tijdens een etentje, puur toeval. We raakten aan de praat, hij vertelde dat hij last heeft van die stress-momentjes en ik vroeg hem of hij er iets voor had, of hij wist wat hij kon doen op zulke momenten. Hij wist helemaal niet dat daar iets aan gedaan kan worden, hij ging altijd maar gewoon door, ondanks het paniekmoment, en hoopte er dan het beste van. Soms, zo zei hij, kwam hij er dan halverwege een toets achter hoe het moest en kon hij de vraag opnieuw beantwoorden. Wat hij dan tijdens zijn paniek als antwoord had gegeven sloeg meestal nergens op.
Het is logisch. Je denkt niet helder na tijdens paniek. Dus beter is het, als je eerst dat stress-level wat kunt laten zakken. Daar zijn zeker eenvoudige manieren voor.
"Zal ik het je uitleggen? Het is eigenlijk heel simpel"
"Uuuhh, nou ja, waarom niet, als je denkt dat ik er wat aan heb. Als we maar geen yoga gaan doen hier." Hahaha, het is zo een mooie gozer!
Je denkt niet helder na tijdens paniek
In no-time heb ik hem toen uitgelegd hoe ik de sneeuwbol gebruik. In de hoop dat het opgepikt wordt, want we hebben geen voorbeeld en kunnen het niet oefenen. Ik was het al een beetje vergeten om eerlijk te zijn.
En nu is Bassie geslaagd en belt hij mij op in een geweldige feeststemming. Omdat die vijf minuutjes tijdens het etentje hem dit jaar door geholpen hebben. Nou ja zeg, is dat gaaf of niet?!
Spa rood
"Hoe heb je dat gedaan joh, heb je met zo'n sneeuwbal een beetje geoefend thuis, of?'
"Nou, dat heb ik in het begin gedaan. Mijn moeder had er nog één in de kerstspullen ofzo. Dus ik heb het geprobeerd. Het werkte echt, ook al voor het leren. Soms zie ik het even niet zitten, dan is het te moeilijk of veel te veel. Dan doe ik eerst die sneeuwbol. Snap je?"
"Ja, goed gedaan joh, ik snap het ja. En heb je die kerstbol toen gewoon op je examentafel neergezet?" Ik maak een grapje, want natuurlijk mag dat niet. Maar wat denk je?
"Nee, dat mag niet, maar weet je wat wel mag? Een flesje spa rood! En die doet bijna hetzelfde. Dan wacht ik gewoon tot de bubbels weg zijn. Dus die stond lekker op mijn tafel."
Geniale oplossing
Wat een vindingrijkheid! Denken in oplossingen, noem ik dat.
Bassie, wat ben ik trots op je!!
