Loodzwaar
Ken jij dat ook? Dat je zo een dag hebt waarop je niet in beweging te krijgen bent?
Sjongejonge, ik had het gisteren. Na lange tijd had ik weer eens zo een dag. Er kwam helemaal niets uit mijn handen. Als ik me zo voel, dat gebeurt wel vaker, dan weet ik wat me te doen staat om er uit te komen. Meestal trek ik mijn loopschoenen aan en ga ik een stukje wandelen of een rondje joggen. Fietsen doet het ook goed. Als ik eenmaal de deur uit ben, ben ik het al snel kwijt. Dan stoomt het weer.
Logisch ook, want je bent dan in beweging. Eerst lichamelijk, de rest volgt snel, want alles is met elkaar in verbinding.
Maar gisteren niet. Het was loodzwaar, ik voelde me als een aangespoelde potvis die geen kant op kan.
Nieuws
Dus daar zat ik, enigszins dankbaar dat ik ook niets hoefde te doen. Geen afspraken, genoeg te doen maar niets dat af moest. Vervelen doe ik me nooit, maar ik word over het algemeen ook niet opgejaagd. Dankbaar dus, dat ik me deze dag ook als een gestrande potvis kon gedragen.
De televisie maar eens aangezet, het journaal was in de uitzending. Er waren beelden van een monsterlijk groot containerschip dat vastgelopen was in het Suezkanaal. Nou, dat was een aardige metafoor voor hoe ik me voelde, zoals de ‘Ever Given’. Een kleine glimlach om de snelle vergelijking, want de gevolgen zijn natuurlijk niet met elkaar te vergelijken. De enige overeenkomst was, dat er zowel in het schip als in mij geen beweging zat.
Vlot
In de loop van de middag verdwijnt het zware gevoel. Het voelt alsof de energie-schakelaar wordt omgezet, ik moet nog even warm draaien en kom als een dieseltje op gang. Maar dan ben ik er weer! Kennelijk had ik dit even nodig, het maakt me eigenlijk niet zo uit. Ik werd tegenhouden door een onzichtbare kracht. Niet zichtbaar, maar zeker voelbaar. Ik hoefde er niet tegen te knokken, ik kon er aan toegeven, dat was fijn. En eigenlijk was het ook een overwinning om eraan toe te geven.
Volledig opgeladen ga ik boodschappen halen, doe met plezier nog wat kleine klusjes en maak een lekkere maaltijd. Opgelost!
Als ik ’s avonds het bericht zie dat het schip in het Suezkanaal is vlotgetrokken, is daar weer die glimlach.
