Het Groene Snotmonster

Het groene snotmonster en de allerleukste ademoefening

Als klein kind verzette ik me al tegen vaste patronen. En heb ik doe ik nog steeds.

Elke dag hetzelfde liedje. Het roept een geweldige weerstand in mij op. Het begint klein, maar de kriebel wordt steeds groter. Uiteindelijk ontstaat er een interne opstand die zich niet laat negeren.

Het gaat niet (alleen) over grote dingen, juist die kleine dagelijkse verplichtingen, die nekken me.

Als de periode met veel van hetzelfde te lang duurt, ga is er spreekwoordelijk aan dood. Dan doe ik wat gedaan moet worden, maar ik functioneer als een robot en word steeds emotielozer. Da's nie best.

Een mooi voorbeeld uit mijn middelbareschooltijd: de eeuwigdurende lesroosters. Verschrikkelijk vond ik die! De eerste weken was het aardig, maar dan sloeg de verveling toe en begon ik me af te vragen waar het allemaal voor nodig was.

Over mijn jeugd mag ik trouwens echt niet klagen, ik heb het goed gehad. Natuurlijk kon het beter en heb ik overtuigingen uit het verleden op te lossen. Zoals iedereen. Dat kost tijd en energie, ik zie dat als groei. Met alle bijbehorende groeipijnen en af en toe een interne opstand.

Die hang naar het doorbreken van roosters is vast ook zo'n overtuiging. Wie zal het zeggen? Maar deze belemmert me allerminst, hij spoort me juist aan om nieuwe dingen te doen. Soms blijkt het tegenkomen van een belemmerende overtuiging te zorgen voor de broodnodige afwisseling te zijn die ik nodig heb.

Uitdaging

Inmiddels heb ik ontdekt, dat ik die opstand kan voorkomen door op z'n tijd een uitdaging aan te gaan. Door even iets anders tussendoor te doen, blijft de rest leuk. De meeste mensen doen dit met een vakantie, maar voor mij hoeft het geen wereldreis te zijn. Iets kleins werkt ook.

Nou ben ik niet bepaald een waaghals, dus mijn uitdagingen zijn gecontroleerd. Voor mij te overzien. (Want het lijkt erop dat datgene waar je gevaar in ziet nogal persoonlijk is, ik bedoel wat je wel aandurft en wat niet, dus ik hoor weleens van mensen 'dat je dat durft' over dingen waar ik nooit bij bedacht heb dat ik daar angst voor zou kunnen hebben.)

Ik moet dus af en toe wat geks doen om niet in te kakken. Dat komt meestal vanzelf op mijn pad. Ik denk trouwens dat dat bij iedereen zo is. De kunst is om de kansen te zien en dat heb ik moeten leren, want dat was ik kwijt.

BSO

Laatst zag ik een oproep van een BSO met een enorm gebrek aan mensen.

Pling!

Er ging een lichtje aan en -lang verhaal kort- daar ben ik nu een paar weken vrijwel dagelijks bezig. Met een berg plezier, wat geniet ik!

Naast de creatieve dingen die ik met de kinderen (6-7 jarigen) doe, kan ik hier mijn hart ophalen als het gaat om kindercoaching. Het zal je niet verbazen dat de yoga-gedachte hier doorlopend een grote rol speelt.

Coaching, niet op afspraak, maar als reactie op de perikelen van het moment. Dat vind ik de mooiste manier. Ik geloof dat het opvoeden heet ;)

Het geeft enorme voldoening om te zien dat 'het kwartje valt' en de kinderen er blij van worden. Er gebeurt zoveel, elke dag zit vol verrassingen. Zo ook deze:

Het Groene Snotmonster

Tijdens het buitenspelen, lopen de 4 tot 12 jarige kinderen door elkaar.

En daar is 'ie dan. Dat kleine mannetje. Een ondeugende uitstraling. Pretoogjes. Vooral stronteigenwijs.

Vooral te herkennen aan de enorme groene snotterbel onder zijn neus. Gatver!

De knuffelkont zit met regelmaat bij één van ons op schoot, dus het aan-de-neus-wonende-groene-snotmonster wordt regelmatig gesaneerd. (geloof me, die wil je niet aan je kleed hebben)

Maar als je je omdraait, is 'ie weer terug! Het is werkelijk wonderbaarlijk hoe snel dat gaat.

Oké, genoeg. Wat een vies verhaal. Waarom wil je dit weten?

Nou, het was inspiratie voor een kunstwerk, dat ook een ademoefening in zich heeft. De allerleukste!

Het kunstwerk heet: Het Groene Snotmonster (hoe anders??!)

en de leukste ademoefening

Knutselen en yoga

Dit werkstuk is gemaakt met verf en een rietje. Blazen.

Hartstikke leuk voor de kinderyogales. Want door op verschillende manieren door een rietje te blazen, ontdekken kinderen verschillen. Lang of kort, hard of zacht, veel of weinig luchtverplaatsing. Met rietjes van verschillende diktes kun je nog verder variëren.

Meer spelenderwijs wordt het niet, toch?

Je verweeft gewoon je yoga-lesmateriaal in het verven en knutselen. Superleuk om te doen, intussen leerzaam.

Het monster de baas worden

Je kunt dit eindeloos uitbreiden.

Wat denk je hiervan: 'Ben je vaak boos? Welke kleur heeft die boosheid?' Dan mag het kind met die kleur aan de gang.

Je kunt het monster een naam geven, en nog leuker, een emotie. Het kan symbool staan voor emoties die soms 'bezit van je nemen'. Dan kun je zelf het monster buiten spel zetten. Omdraaien. Erop gaan zitten. Verscheuren. Het monster de baas worden.

Bedenk eens hoeveel varianten er zijn, vergeet vooral de positieve niet!

Ik hou ervan. En van de kinderen. Want wat is dit leuk om te doen en wat een heerlijke energie!


PS Wil je meer ideeën voor je kinderyogalessen?

Word trainer met het DIY-pakket

of kom naar één van de live-dagen


Over de schrijver
Reactie plaatsen